Wprowadzenie
Zając polarny występuje na wolności w Grenlandii, Arktyce i niektórych częściach Kanady. Można je znaleźć tak daleko na północ, jak Nowa Fundlandia i Labrador. Zwykle mieszkają w regionach górskich, cieszą się i rozwijają w chłodne dni. Mają więcej tłuszczu niż inne zające, co chroni je przed temperaturami, które mogą spaść nawet do -30°C.
Ci naturalni nornicy jedzą to, co mogą znaleźć, w tym rośliny, mchy i porosty. Chociaż ta rasa będzie żyła na wolności od 3 do 5 lat, nie radzi sobie dobrze w niewoli i może żyć tylko od 1-2 lat.
Szybkie fakty na temat zająca polarnego
| Nazwa gatunku: | Lepus arcticus |
| Rodzina: | Leporydy |
| Poziom opieki: | Wysoki |
| Temperatura: | -40°C |
| Temperament: | Dzikie, padlinożercy |
| Forma koloru: | Niebiesko-szary do białego |
| Długość życia: | 1 do 5 lat |
| Rozmiar: | 18-28 cali |
| Dieta: | Rośliny, mech, jagody |
Zając polarny — przegląd
Zając polarny jest wysoce przystosowany do życia w ekstremalnie niskich temperaturach. Jego sierść jest jasnobiała podczas śnieżnych zimowych miesięcy i zmienia się na niebiesko-szary, który pasuje do lokalnych skał w pozostałej części roku.
Z drapieżnikami, takimi jak lisy, wilki, rysie, sowy, jastrzębie i wiele innych zwierząt, mogą biegać z prędkością do 40 mil na godzinę, a ich oczy są umieszczone tak, że mogą widzieć wszystko dookoła bez konieczności obracania głowy. Zając ma również stosunkowo wysoki współczynnik tkanki tłuszczowej wynoszący 20%. W połączeniu z ich grubym futrem pomaga to utrzymać ciepło nawet w najzimniejszym klimacie.
Chociaż mogą przetrwać na diecie złożonej z jagód, roślin, a nawet kory, w razie potrzeby zjedzą również mięso. Przystosowali się do przetrwania i przystosowali się bardzo dobrze.
Rasa nie przystosowuje się dobrze do życia w niewoli, przede wszystkim dlatego, że potrzebuje dużo miejsca i lubi kopać, a jednocześnie dobrze prosperuje w niskich temperaturach. W związku z tym zwykle nie są trzymane jako zwierzęta domowe, z wyjątkiem zwierząt ratowniczych. Kiedy są trzymane w niewoli, zając polarny ma tendencję do przeżywania znacznie krótszego życia, około 18-24 miesięcy, zamiast do 5 lat na wolności.
Chociaż zające nie są trzymane jako zwierzęta domowe, nadal mają pewne interakcje z ludźmi. Są uważane za źródło pożywienia dla Eskimosów. Jednak smak i atrakcyjność mięsa różni się w zależności od pory roku, wieku i kondycji samego zwierzęcia oraz innych czynników. Na przykład samce są uważane za niejadalne w okresie godowym. Nawet jeśli są uważane za jadalne, chude i pełnosmakowe mięso zwykle łączy się z tłuszczem, aby poprawić jego smak. Eskimosi uważają chrząstkę ucha zwierzęcia za przysmak i będą żuć gruczoły mleczne zwierzęcia, aby wypić mleko jako lek zwalczający nudności. Praktycznie całe zwierzę jest zjadane lub wykorzystywane przez traperów i ich rodziny. Eskimosi używają również futra zająca do wyrobu rękawiczek i innych elementów garderoby. Z chłonnego futerka można również wykonać bandaże i artykuły kobiece. Chociaż skóra łatwo się rozdziera, nadal czasami jest używana do prześcieradeł i innych produktów. Nie jest znany negatywny wpływ zająca arktycznego na gospodarkę lub życie ludzkie. Samiec zwykle znajdzie nową samicę w każdym sezonie lęgowym. Samiec przyciąga samicę za pomocą kontaktu fizycznego, a samiec podąża za samicą, dopóki nie ulegnie. Para pozostaje razem do czasu narodzin potomstwa. Po narodzinach młodych samiec często wyjeżdża, by znaleźć nowego partnera. Samice zwykle mają jeden miot w okresie godowym, chociaż w niektórych przypadkach mogą mieć dwa mioty. Miot może składać się z maksymalnie ośmiu dźwigni, a zając może rozmnażać się od wiosny po urodzeniu. Po urodzeniu matka pozostaje z młodymi przez pierwsze 2-3 dni, aby upewnić się, że gniazdo nie zostanie odkryte, a młode zostaną zabite. Następnie młody zając szybko rozwija umiejętność pozostawania w bezruchu i ukryciu, aby uniknąć wykrycia i zapewnić, że nie są drapieżne. Z biegiem czasu młody zając nauczy się radzić sobie sam i będzie coraz mniej zależny od matki. Zając polarny ma wiele podobieństw do innych zajęcy. Mają duże, wyściełane stopy i długie uszy. Mają bardzo grube futra, które zmieniają kolor w zależności od pory roku i pasują do śnieżnej tundry lub skalistego tła, na którym żyją. Te zające nie są trzymane jako zwierzęta domowe, nie są uważane za zagrożone, ale polują na nie dla materiałów i jako pożywienie przez Eskimosów z Arktyki, Kanady i Grenlandii, gdzie występują naturalnie. Nie szkodzą gospodarce ani życiu człowieka. Na wolności ta rasa zająca będzie żyła do pięciu lat. Zając trzymany w niewoli żyje tylko około 18-24 miesięcy.
Ich interakcje z ludźmi
Hodowla
Zając polarny
Alaska Rabbit: Przewodnik po pielęgnacji, odmiany, długość życia i więcej (ze zdjęciami)
Ta oszałamiająca rasa jest przyjazna, towarzyska i byłaby wspaniałym dodatkiem do każdego domu. Dowiedz się więcej o króliku z Alaski w naszym kompletnym przewodniku
Amami Rabbit: Przewodnik po pielęgnacji, odmiany, długość życia i więcej (ze zdjęciami)
Prymitywny i wspaniały królik Amami jest rzadkim i uroczym gatunkiem. Chociaż nie jest to rasa domowa, nasz przewodnik wyjaśnia, dlaczego są wyjątkowe i co my
Belgian Hare Info: Przewodnik po pielęgnacji, odmiany, długość życia i więcej (ze zdjęciami)
Jeśli jesteś zainteresowany hodowlą pięknego królika wystawowego, Zając Belgijski może być dla Ciebie. Dowiedz się więcej o tym fantazyjnym króliku w naszym kompletnym przewodniku
