17 angielskich ras koni (ze zdjęciami)

Wielka Brytania ma długą historię, w której konie wszelkich kształtów i rozmiarów służyły integralnemu celowi. Od dużych do małych, prawie każdy rodzaj konia, jaki można sobie wyobrazić, pochodzi z programów hodowlanych na przestrzeni wieków na Wyspach Brytyjskich.

Jeśli kiedykolwiek byłeś ciekaw koni brytyjskich i ich historii, wymieniliśmy 17 ras brytyjskich. Należą do nich konie, które nadal istnieją, a także te, które z czasem wyginęły.

1. Szetlandy

Wyspy Brytyjskie są tak zwane, ponieważ poza główną wyspą, wiele maleńkich wysepek znajduje się pod brytyjskim rządem przy głównym wybrzeżu. Kuc szetlandzki pochodzi z jednego z nich, wyhodowanego na Wyspach Szetlandzkich daleko na północy, powyżej Szkocji. Te konie są integralną częścią kultury wyspy. Królowa Wiktoria zwiększyła ich popularność na całym świecie, ponieważ używała jednego jako kucyka.

Szetlandy znane są z niskiego wzrostu i masywnych, muskularnych ciał. Ich wysokość wynosi średnio od 7 do 10,2 rąk. Kuce szetlandzkie są wykorzystywane do różnych celów. Są silni i odporni, ponieważ pochodzą z tak dalekiej północy. Mogą jeździć końmi, a nawet końmi wyścigowymi i często są używane jako pierwszy wierzchowiec dziecka.

2. Connemara

Connemara lub „Connie” to prawdopodobnie jedna z najbardziej atrakcyjnych ras koni na naszej liście. Mogą występować w różnych kolorach, ale najbardziej popularne są pstrokate, szare lub białe odmiany konia. Stały się one cennym towarem eksportowym z Irlandii, a społeczności tych koni istnieją obecnie w co najmniej 15 innych krajach.

Connemara to inteligentny koń znany ze swojej pewności stąpania i wytrzymałości. W średniowieczu krzyżowano je z rasami hiszpańskimi. To sprawia, że ​​są dobrymi skoczkami i całkiem cennymi kucami pokazowymi, zwłaszcza gdy są krzyżowane z końmi pełnej krwi angielskiej.

3. Kolba walijska

Welsh Cob to starożytna linia koni, która była używana w wielu różnych scenariuszach i przez wiele grup roboczych. Zostały one po raz pierwszy wymienione w 930 przez Hywela Dobrego w jego prawach. Uważa się, że istniały od wieków, pierwotnie wyewoluowały z kucyków celtyckich, które zostały znalezione jako skamieliny i pochodzą z czasów prehistorycznych.

Welsh Cob to w rzeczywistości rasa kucyków, jedna z niewielu, która nie ma maksymalnej wysokości określonej w standardzie rasy. „Cob” to słowo, które zazwyczaj opisuje konia o zaokrąglonej lub mocnej budowie. Welsh Cobs są tradycyjnie uważane za rozmiar kucyka, ale mogą mieć dowolny rozmiar.

4. Clydesdale

Clydesdale jest prawdopodobnie jednym z najbardziej znanych koni na tej liście. Są uważane za gigantów Szkocji, mierzą od 17 do 19 rąk i ważą do 2200 funtów.

Jednym z powodów, dla których są one tak dobrze znane, jest Budweiser, który używał tych koni w wielu swoich reklamach na początku XXI wieku. Historycznie Clydesdale to konie, które po prohibicji dostarczyły pierwszą skrzynkę piwa do St. Louis z browaru Anheuser-Busch. Niezależnie od ich nowo odkrytej popularności wśród mas, Rare Breeds Survival Trust określa ich jako „podatnych na zagrożenia”.

5. Upadł

Kucyk Fell to kolejny koń, który znalazł się na liście „wrażliwych”, ponieważ obecnie zarejestrowanych jest tylko 500 do 900 samic do hodowli. Są to wytrzymałe kucyki i często są porównywane do kucyków Dales, ponieważ są wizualnie podobne. Kucyk Fell jest nieco mniejszy i często nie tak silny jak Doliny, ale nadal był integralnym atutem przemysłu wydobywczego.

Ponieważ zapotrzebowanie na konie, które mogłyby ciągnąć wozy lub pługi, drastycznie spadło w ciągu ostatnich 200 lat, ich liczba jest niewielka. W ojczystej Wielkiej Brytanii są nadal wykorzystywane do prac pasterskich i leśnych. Mogą być nawet używane jako konie kłusujące, ponieważ mają sporo wytrzymałości w swoich małych ramach.

6. Eriskay

Kucyk Eriskay jest niezwykle rzadki i żyje na Zachodniej Wyspie Eriskay. Są stosunkowo mało znanym krewnym znacznie bardziej popularnego kucyka Highland. Są mniejsze i lżejsze pod względem wielkości i struktury, głównie szare, a czasem nakrapiane.

Obecnie są krytycznie zagrożone, ponieważ zarejestrowanych jest mniej niż 300 samic hodowlanych. Fakt, że w ogóle zostały jakieś, wynika głównie z małej grupy ludzi na Eriskay. W latach 70. podjęli skoncentrowany wysiłek, aby uratować oryginalnego kucyka. Zanim pojawili się ci hodowcy, pozostało tylko 20 kucyków Eriskay. Obecnie na całym świecie jest ich około 420, z czego mniej niż połowa to zarejestrowane kobiety.

7. Zatoka Cleveland

Cleveland Bays zostały po raz pierwszy nazwane końmi Chapman, ponieważ podróżowały ze sprzedawcą zwanym Chapman. Obecnie są one lepiej znane jako Cleveland Bay, ponieważ zmieniono ich nazwę, gdy stały się królewskim koniem trenerskim dla Elżbiety I. Nawet teraz są nadal używane podczas dostojnych okazji, gdy są potrzebne.

Te konie są imponujące i królewskie. Powinny być zawsze bogate w gnidy kolor i niesamowicie mocne. Czasami Clevelands miesza się z krwią pełnej krwi, tworząc imponującego konia myśliwskiego lub zawodnika sportowego.

8. Koń pełnej krwi angielskiej

Mówiąc o pełnej krwi angielskiej, koń pełnej krwi angielskiej jest dobrze znany na całym świecie jako jeden z najbardziej wszechstronnych i atletycznych koni, jakie kiedykolwiek wyhodowano. Do produkcji tej rasy weszły trzy ogiery, wszystkie z Bliskiego Wschodu.

Pierwszym był Byerley Turk, sprowadzony do Yorkshire i Derbyshire w latach 80. XVII wieku. Następny był Darley Arabian, sprowadzony w 1704 roku. Ostatnim koniem był Godolphin Arabian w 1729 roku. Razem stworzyli korzenie imponującej puli genetycznej. Konie pełnej krwi angielskiej znane są ze swoich zdolności wyścigowych i ogólnego pokazu.

9. Wyżyna

Kuc Highland to rasa pochodząca ze Szkocji. Są to jedne z największych ras kucyków znanych z gór lub wrzosowisk Szkocji. Kucyki są dość wytrzymałe i pewne, łatwe w pielęgnacji w porównaniu z innymi rodzajami koni i kucyków. Są dość okrągłe i masywne, mają wysokość od 13 do 14,2 rąk.

Kucyki Highland mają charakterystyczny wygląd. Są to zazwyczaj mysi bułka lub złoty kolor. Mają czarną pręgę w kształcie węgorza, która biegnie od kłębu do zadu. Ich nogi są podszyte jak nogi zebry. Uważa się, że koń ten powstał w wyniku skrzyżowania kucyka Eriskay i cięższej rasy, takiej jak Clydesdale. Stamtąd jest prawdopodobne, że w ich krwi jest trochę Arabów, Roadsterów i Percheronów.

Królowa Wiktoria promowała tę rasę. Lubiła jeździć na nich po Balmoral w dostojny sposób.

10. Lundy

Kucyk Lundy został po raz pierwszy opracowany na wyspie Lundy u wybrzeży North Devon w pobliżu Kanału Brytyjskiego. Martin Coles Harman prowadził swój program hodowlany w 1928 roku, kiedy właściciel wyspy kupił trzy tuziny klaczy kucyków New Forest i skrzyżował je z ogierem Welsh Mountain.

Ponieważ wyspa Lundy jest dość odległa, rasa mogła się rozwijać samodzielnie. Trzeba było wprowadzić metody kontroli stada, ponieważ ogiery często toczyły ze sobą wojny. Kucyki Lundy są doskonałą opcją na dziecięce wierzchowce i są bardzo wytrzymałe i elastyczne.

11. Suffolk poncz

Suffolk Punch to mocno zbudowany koń, którego nazwa pochodzi od ich solidności i siły. Są dość energiczne i uważane za wybitne konie użytkowe. Ich konformacja powstała w XVI wieku i pozostała niezmienna od czasu ich rozwoju.

Od tego czasu ich zastosowania były obfite, ponieważ służyły jako ciężkie konie pociągowe na farmach do II wojny światowej. Podczas wojny służyły jako konie artyleryjskie, a obecnie pracują w branży leśnej w Wielkiej Brytanii. Zawsze są kasztany, z białymi piórami na czole.

12. Shire

Możesz myśleć o Shire jako o pięknym miejscu w Nowej Zelandii. Jest to jednak również nazwa potężnego konia, który ma średnio 17,2 dłoni wysokości. Zostały po raz pierwszy wyhodowane w XVIII wieku jako lżejsze konie w porównaniu do Clydesdales.

Koń Shire był najbardziej użyteczny po 1701 roku, kiedy wynaleziono siewnik. Ta maszyna wymagała przejścia z typowych wołów na konie w miarę rozwoju rolnictwa. Były one następnie używane do ciągnięcia barek w epoce wiktoriańskiej.

13. Góra Walijska

Koń walijski jest narodowym kucem Walii. Prawie zawsze są szare i zazwyczaj dzielą się na cztery kategorie lub sekcje, w zależności od ich rozmiaru. Kucyki z sekcji A mają twarz podobną do postaci Disneya z dużymi ciemnymi oczami. Sekcje C i D to odpowiednio kolby i kucyki typu kolb.

Prawie wszystkie te konie zostały zgładzone przez Henryka VIII, kiedy zadekretował, że dzikie kucyki, które były za małe na wojnę, powinny być zabijane, ponieważ są uciążliwe dla rolników. Dopiero w XVIII wieku społeczności w Walii zdały sobie sprawę, że kucyk walijski jest towarem i zaczął je hodować i eksportować.

14. Dale

Kucyk Dales jest podobny do kucyka Fell. Mają głęboki czarny odcień i zostały po raz pierwszy opracowane w Dales w Anglii. Są nieco silniejsze i większe niż kuce Fell i oba były używane w przemyśle wydobywczym. Dale pochodzą z Wielkiej Brytanii i były kucykiem pracującym, kiedy po raz pierwszy zostały udomowione ze swoich zdziczałych korzeni.

Kucyk Dales ma niesamowitą wytrzymałość i mnóstwo odwagi. Brytyjczycy używali ich intensywnie podczas obu wojen światowych, ale teraz wypadły z łask. Obecnie są one wymienione jako krytycznie zagrożone, a pozostało mniej niż 300 klaczy hodowlanych.

15. Hackney

Hackney Horse to brytyjska rasa, która jest krytycznie zagrożona. Zostały opracowane po raz pierwszy w XIV wieku i odniosły sukces jako woźnica. Są to eleganckie konie znane z wysokiego kroku i siły uprzęży. Jednak, podobnie jak w przypadku wielu ras, koń Hackney zaczął podupadać w XX wieku, gdy powozy i konie zostały zastąpione pojazdami i pociągami.

16. Exmoor

Kucyk Exmoor to kolejna rasa kucyków pochodząca z Wielkiej Brytanii. Byli pół-dziką rasą żyjącą w okolicach Devon i Somerset. Co ciekawe, kucyk Exmoor wydaje się być bliżej spokrewniony z końmi znalezionymi na starożytnej Alasce niż kucyki Dartmoor, które żyją „po sąsiedzku” z nimi na wolności. Mają charakterystyczną strukturę szczęki z siódmym trzonowcem, której nie ma obecnie żadna inna żywa rasa koni.

Kucyk Exmoor jest obecnie wymieniony jako zagrożony, ale wiele grup ochrony pracuje nad sprowadzeniem tak wyjątkowego konia z krawędzi. Ich populacje były poważnie zagrożone podczas II wojny światowej, ale obecnie istnieje 11 stad, które dziko żyją na wrzosowiskach, w tym dwa należące do władz Parku Narodowego Exmoor, które pracują nad zachowaniem swojej puli genowej.

17. Dartmoor

Zostało kilka czystej krwi kucyków Dartmoor. Są to piękne czarne kucyki, które są uważane za wysokiej jakości dzieci jeździeckie. Stowarzyszenie hodowców ma niezwykle rygorystyczną procedurę rejestracji i klasyfikacji ogierów, dzięki czemu można utrzymać prawdziwą rasę.

Kucyk Dartmoor to jedna z najtwardszych ras na świecie. Są półdzikimi rasami, które często pasą się na wrzosowiskach. Mają czujne uszy i szeroko rozstawione oczy. Pozostało tylko około 800 takich kucyków, mimo że istnieją od 3500 r. p.n.e.