12 ras szarych koni (ze zdjęciami, historią, cechami i nie tylko!)

Siwe konie rodzą się z pewnym kolorem i mogą być prawie dowolnego koloru po urodzeniu, ale mają modyfikator siwizny, co oznacza, że ​​za każdym razem, gdy koń zrzuca sierść, pojawia się coraz więcej siwych włosów. W związku z tym siwy koń będzie coraz lżejszy, gdy się starzeje, aż stanie się praktycznie biały, gdy osiągnie starość.

Chociaż prawie każda rasa koni może być szara, niektóre są szczególnie znane z tego ubarwienia. Poniżej zamieściliśmy szczegóły 12 ras siwych koni.

1. Andaluzyjski

Andaluzyjski to starożytna rasa, która wywarła duży wpływ na większość współczesnych ras. Współczesne konie andaluzyjskie mogą wywodzić swoją historię z kartuzów klasztoru Jerez de la Frontera. W czasie wojny klasztor był znany z tego, że utrzymywał w tajemnicy małe stado koni, które służyły do ​​uzupełniania pozostałego stada.

Od drugiej połowy XX wieku andaluzyjski eksportowany jest do takich krajów jak USA i Australia. Koń ma średnio nieco ponad 15 rąk i ma atletyczny i mocny wygląd. Służy do jazdy ogólnej i rekreacyjnej, a także pokazów i zawodów.

2. Araboulonais

Podczas gdy andaluzyjski jest uważany za jedną z najstarszych ras, araboulonais jest nową rasą. Koń francuski powstał poprzez skrzyżowanie Boulonnais z arabami.

Rasa powstała pod koniec XX wieku i pomimo tego, że jest nową rasą i nie ma jasno określonych cech standardowych rasy, wiadomo, że ma średni wzrost 15,5 rąk i jest zwykle uważana za konia łagodnego i opiekuńczego. Rasa ta jest nie tylko wykorzystywana do prac rolniczych, ale także jeżdżona dla przyjemności i trekkingu.

3. Boulonnais

Jedną z ras wykorzystywanych do stworzenia nowej rasy Araboulonais jest Boulonnais. Jest to duża rasa pociągowa, ale powszechnie uważana jest za jedną z najbardziej eleganckich koni pociągowych. Ma białą sierść oraz długą grzywę i ogon. Oprócz stworzenia Araboulannais, Boulonnais był również używany do wpływania na różne inne rasy pociągowe.

Boulonnais mierzy średnio 16 rąk i jest koniem silnym i muskularnym. Jest zwierzęciem przyjaznym i służy do wielu celów, w tym jako koń pociągowy i do jazdy konnej. Jest również hodowany na mięso.

4. Koń Camargue

Camargue to kolejna rasa pochodząca z Francji. Aż do drugiej połowy XX wieku rasa ta mogła działać dziko i nie było oficjalnych programów hodowlanych. Konie były pod wpływem tych, które zostały pozostawione przez przejeżdżających podróżnych.

Aby utrzymać prehistoryczny rodowód, w 1978 roku wprowadzono program hodowlany i księgę stadną, a współczesne Camargue mierzy do 14 rąk. Jego życie na równinach oznacza, że ​​Camargue jest wytrzymałym zwierzęciem, które jest w stanie wytrzymać trudne warunki.

5. Koń kartuzyjski

Kartuz to gałąź rasy koni andaluzyjskich. W rzeczywistości wiele osób uważa ją za najczystszą pozostałą nić rasy. Koń bierze swoją nazwę od klasztoru, w którym ukryto konie, aby przetrwać wojnę w XVIII wieku.

Dziś rasa jest uważana za bardzo rzadką i mierzy do 16 rąk. Używany jest jako koń wierzchowy i pokazowy.

6. Chumbivilcas

Rasa Chumbivilcas pochodzi z Peru i była niegdyś bardzo faworyzowana przez armię hrabstwa ze względu na jej wytrzymałość i sprawność sportową. Są małą rasą, mierzą 14 rąk, ale są silne. Rasa jest również uważana za przyjazną i przyjacielską.

Dziś Chumbivilcas jest używany mniej jako koń bojowy, a bardziej do transportu i jazdy konnej. Mogą żyć na rzadkiej roślinności i mieć dużą wytrzymałość pod siodłem.

• Możesz być zainteresowany: Ponad 100 nazw szarych koni: pomysły na zwiewne i uduchowione konie

7. Dilbaz

Uzyskaj kod do umieszczenia na stronie

Dilbaz pochodzi z Azerbejdżanu i został wyhodowany w XVIII wieku z połączenia ras arabskich i tureckich. Około połowy XX wieku powstały spółdzielnie rasy, aby zachować rodowód i zapewnić przetrwanie i dobrobyt rasy.

Dziś Dilbaz mierzy do 14,5 ręki i może mieć niepewny charakter. Dilbaz służy do ulepszania innych ras i do jazdy konnej. Znajduje również zastosowanie jako koń juczny.

8. Kladruby

Wyhodowany w Czechach w XVI i XVII wieku, Kladruby mają wspólne dziedzictwo z rasą Lipizzan. Były kiedyś używane jako konie powozowe w Wiedniu, ale 200-letnia historia hodowli została utracona w pożarze w 1759 roku. Od tego czasu hodowla ogranicza się do skoncentrowania się na grzbiecie i białych okazach.

Rasa jest dość wysoka, mierzy do 17 rąk, ale kladruby są uważane za zagrożone z powodu małej liczby. Jego jedynym zastosowaniem poza własnością prywatną jest jazda sportowa.

9. Lipizzan

Lipizzan to bardzo znana rasa koni. Są rasą związaną z Hiszpańską Szkołą Jazdy w Wiedniu. Chociaż nazwa rasy pochodzi od tego, co jest obecnie włoską wioską, lipicany należały do ​​Austrii w czasie, gdy rasa została założona, więc lipicany są uznawane za rasę austriacką.

Wyhodowany ze starożytnej rasy iberyjskiej, Lipizzan mierzy od 15 do 16 rąk i jest bardzo wysportowaną rasą koni. Rasa jest uważana za rzadką, chociaż ma fanów na całym świecie, którzy dążą do zwiększenia jej liczby. Żywy koń jest uważany za miły i może być trenowany w wielu różnych dyscyplinach fizycznych.

10. Luzytano

Lusitano jest uważany za rasę brata Andaluzyjczyków, ponieważ ma to samo pochodzenie. Lusitano został jednak wyhodowany do użytku na arenie walk byków. Jest bardzo zwinny i bardzo uduchowiony, co czyni go przydatnym na arenie byków, ale może negować jego zastosowanie jako jeździec ogólny lub rekreacyjny.

Koń ma 15 rąk i jest uważany za atletycznej budowy. Jest inteligentny, czuły i bardzo odważny.

11. Hiszpański Norman

Hiszpański Norman to koń, który łączy rasy andaluzyjskie i perszeronowe odpowiednio z Hiszpanii i Francji. Rejestr rasy powstał dopiero w 1991 roku, a hiszpański Norman został wyhodowany jako sposób na odtworzenie koni bojowych starożytnej Europy.

Mierzący do 17 rąk, hiszpański Norman jest silny i krzepki, uważany za spokojny i chętny do treningu i jazdy. Wykorzystywana jest na pokazach, zawodach oraz do treningu i jazdy ogólnej.

12. Unmol

Unmol to indyjska rasa koni pochodząca z Pendżabu. Jego nazwę tłumaczy się jako „bezcenny” i uważa się, że po raz pierwszy koń został przywieziony do Indii przez Aleksandra Wielkiego. Starożytna rasa była bardziej szara, ale ponieważ współczesna rasa obejmuje genetykę arabską, stała się nieco bardziej biała, chociaż niektórzy hodowcy twierdzą, że mają przykłady oryginalnej czystej krwi Unmol.

Koń ma 15 rąk i jest najczęściej używany jako koń jeździecki do transportu i jazdy rekreacyjnej.

Szare konie

Siwe konie mogą występować w każdej rasie, ale 12 ras powyżej to te, które są uważane za rasy szare lub najczęściej mają szarą sierść.

Możesz oszacować wiek siwego konia, ponieważ efekt siwienia staje się coraz jaśniejszy, a sierść konia coraz bardziej zbliża się do bieli, gdy koń się starzeje.