Lapoński pasterz: kompletny przewodnik, informacje, zdjęcia, opieka i więcej!

Lapoński pasterz jest średnim i dużym fińskim psem hodowanym jako rasa pasterska w przeciwieństwie do innych krajowych ras fińskich, które są myśliwymi, karelskim psem niedźwiedzim, fińskim ogarem, fińskim szpicem i fińskim lapphundem. Inne jego nazwy to Lapinporokoira, Lapsk Vallhund i Lapoński pies reniferowy. Żyje od 10 do 14 lat i oprócz tego, że jest wybitnym pasterzem, może być towarzyszem we właściwym domu, będąc przyjaznym, spokojnym i posłusznym, ale potrzebuje wystarczająco dużo aktywności i czasu na zewnątrz.

Lapoński pasterz w skrócie
Nazwa	Lapoński pasterz
Inne nazwy	Lapinporokoira, lapoński pies renifer, Lapsk Vallhund
Pseudonimy	Podołek
Pochodzenie	Finlandia
Średni rozmiar	Średni do dużego
Średnia waga	55 do 65 funtów
Średnia wysokość	17 do 21 cali
Długość życia	10 do 14 lat
Rodzaj płaszcza	Średniej długości, gęsty podwójny płaszcz
Hipoalergiczny	Nie
Kolor	Czarny, ciemnobrązowy, szary
Popularność	Nie sklasyfikowany przez AKC
Inteligencja	Wysoki
Tolerancja na ciepło	Dobrze
Tolerancja na zimno	Bardzo dobry do doskonałego
Rozsiewanie światła	Średnie do ciężkich – będzie trochę włosów w domu przez cały rok, ale będzie dużo cięższe w okresach sezonowego zrzucania
ślinienie się	Umiarkowane – może trochę podczas picia, ale niezbyt dużo
Otyłość	Średnia – zmierz jedzenie i upewnij się, że jest dobrze ćwiczone
Pielęgnacja/szczotkowanie	Średni do wysokiego – szczotkuj dwa razy w tygodniu, a następnie codziennie w okresach sezonowych
Korowanie	Okazjonalnie – trochę szczeka, ale nie powinno być stałe
Potrzeby ćwiczeń	High – bardzo aktywna rasa, więc potrzebuje aktywnych właścicieli
Szkolenie	Umiarkowanie łatwe do trenowania
Życzliwość	Bardzo dobrze
Dobry pierwszy pies	Umiarkowane – najlepiej u doświadczonych właścicieli
Dobry rodzinny zwierzak	Bardzo dobrze z socjalizacją
Dobry z dziećmi	Bardzo dobrze z socjalizacją
Dobry z innymi psami	Dobry do bardzo dobrego z socjalizacją
Dobry z innymi zwierzętami	Bardzo dobrze z socjalizacją
Dobry z nieznajomymi	Umiarkowane – potrzebna jest socjalizacja i superwizja, nie lubią obcych i potrzebują odpowiednich przedstawień
Dobry pies mieszkalny	Niski – potrzebuje przestrzeni i co najmniej metra, jeśli nie ziemi
Dobrze radzi sobie w samotności	Dobry – można zostawić go samego na krótki czas
Problemy zdrowotne	Dość zdrowy, ale kilka problemów może obejmować dysplazję stawu biodrowego, zapalenie stawów, problemy z oczami, infekcje ucha i wzdęcia
Koszty leczenia	485 USD rocznie na podstawową opiekę zdrowotną i ubezpieczenie dla zwierząt pet
Wydatki na żywność	250 USD rocznie za dobrej jakości suchą karmę dla psów i psie przysmaki
Różne wydatki	265 USD rocznie za licencję, podstawowe szkolenie, różne przedmioty i zabawki
Średnie roczne wydatki	1000 USD jako liczba początkowa
Koszt zakupu	$800
Organizacje ratownicze	Brak specyficzne dla rasy, sprawdź lokalne schroniska i akcje ratunkowe
Statystyki gryzienia	Brak zgłoszonych

Początki lapońskiego pasterza

W północnej Europie istniała starożytna rdzenna rasa ludów zwana Sami, która żyła w regionie arktycznym obejmującym Finlandię, a także Rosję, Szwecję i Norwegię. Lapończycy używali psa typu szpic do zaganiania reniferów przez setki lat. Nie było ustalonych oczekiwań co do tego, jak powinien wyglądać tylko jego umiejętności jako psa zaganiającego. Byli to przodkowie lapońskiego pasterza, jednej z trzech ras psów używanych przez Lapończyków. Lapoński pasterz (jak na ironię, ponieważ Lapończycy uznali termin Lapp za obraźliwy) odbiega jednak od tradycyjnych typów szpiców, więc toczy się debata na temat tego, jak to się stało. Informacje na temat wypasu reniferów można znaleźć dopiero w XVI i XVII wieku. W 1674 opublikowano książkę zatytułowaną Laponia, w której wspomniano o psach pasących renifery.

Wchodząc w XX wiek, w latach 30. fińscy i szwedzcy hodowcy psów zaczęli zbierać informacje o rasie i próbować rozpocząć zorganizowaną hodowlę, ale ich wysiłki nie zakończyły się sukcesem. Następnie, wraz z nadejściem II wojny światowej, wiele psów zginęło w wojnie w Laponii, która miała miejsce pod jej koniec. Zapotrzebowanie na rasę było również mniejsze, ponieważ przy pracy z reniferami coraz częściej używano skuterów śnieżnych.

Nowa umowa na życie

Po wojnie ponownie podjęto próby odtworzenia zaginionego psa. Pierwsze próby zostały nazwane Kukonharjulainen przez Fiński Związek Kynologiczny i powstały w wyniku krzyżowania psów pasterskich z karelskimi psami na niedźwiedzie o czarno-białej sierści. Doprowadziło to do powstania psa o krótkiej sierści. Inne wysiłki hodowców stworzyły innego psa o cięższej sierści, którego nazwali Lapońskim Pasterzem. Psy zbierano pod koniec lat 50. i na początku lat 60. i podzielono na dwie odmiany, aż do połączenia dwóch klubów kynologicznych i zarejestrowania psów razem.

W 1966 r. zostały one ponownie rozdzielone na podstawie różnicy długości płaszcza, jeden nazwano Lapphund, a drugi Lapinporokoira, czyli Lapoński Pasterz. W 1997 r. zatwierdzono nową definicję rasy, a dziś pasterze reniferów nauczyli się używać zarówno psów, jak i skuterów śnieżnych. Sprawdza się również dzisiaj w próbach psów użytkowych i chociaż jest to rzadkie, liczba rejestrowanych zwierząt rośnie. Pies jest uznawany przez FCI i UKC, ale nie został jeszcze uznany przez AKC.

Pies, którego dzisiaj widzisz

Lapoński pasterz jest psem średnim lub dużym, ważącym od 55 do 65 funtów i mierzącym od 17 do 21 cali. Samce i samice wyglądają zupełnie inaczej, samce są cięższe i większe. Jest dłuższy niż wysoki, co nadaje mu prostokątny kształt, jest muskularny, ale nie chudy, a ogon jest krzaczasty, nisko osadzony i nieco długi. W przeciwieństwie do większości szpiców lapończyk nie nosi ogona na grzbiecie i ma krótszą sierść. Sierść ta jest średniej długości i podwaja się z podszerstkiem, który jest cienki i gruby, a włos okrywowy jest szorstki i prosty. Popularne kolory to czarny, ciemnoszary i brązowy z jaśniejszymi odcieniami wokół dolnych partii ciała i głowy, a niektóre mogą mieć białe znaczenia.

Ma długą główkę i lekko wypukłą górę. Kufa jest nieco krótsza niż czaszka, a uszy wyprostowane, średniej wielkości i szeroko rozstawione. Ma ciemne owalne lub w kształcie migdałów oczy, które są również dość szeroko rozstawione, a jego obwódki są czarne. Nos ma tendencję do bycia czarny, ale może być jaśniejszy, jeśli kolor sierści jest jaśniejszy.

Wewnętrzny pasterz lapoński

Temperament

Lapoński pasterz z dobrym właścicielem jest przyjazny, elastyczny, cierpliwy i posłuszny, a także inteligentny i energiczny. Jest to pies czujny, który jest dobrym psem stróżującym, który szczeka, aby poinformować Cię, czy ktoś się zbliża lub włamuje. Jest zarezerwowany dla nieznajomych i powinien być im odpowiednio przedstawiony. Może poświęcić trochę czasu na obserwację, jak je ocenia, ale kiedy już je pozna, jest przyjazny i towarzyski. Potrzebuje pracy do wykonania, musi być zajęty zarówno fizycznie, jak i psychicznie. Jeśli nie otrzyma wystarczającej aktywności i uwagi, zacznie działać, trudno będzie żyć z byciem głośnym, destrukcyjnym i temperamentnym.

Można go pozostawić w spokoju na krótkie okresy, ale nie na długie, a podczas Twojej nieobecności, jeśli stanie się nieszczęśliwy, zniszczy wszystko. Wychodząc, upewnia się, że ma co robić. W stosunku do swojej rodziny jest czuły, lojalny i chętny do pomocy. Będzie bardzo blisko z Tobą wiązał się i jest zorientowany na ludzi. Jest świetnym psem pracującym, ale we właściwych rękach może być również dobrym towarzyszem rodziny.

Życie z lapońskim pasterzem

Jak będzie wyglądał trening?

Szkolenie tego psa jest na ogół umiarkowanie łatwe, gdy masz pewne doświadczenie, ale prawdopodobnie byłoby nieco trudniejsze dla niedoświadczonych właścicieli ze względu na jego poziom dominacji. Dobrze zareaguje na szkolenie, gdy właściciel użyje zdecydowanego tonu i będzie konsekwentny i dobry przywódca stada. Nie należy traktować go surowo, używać pozytywnych technik oferujących nagrody za sukcesy, zachęcać do prób i używać takich rzeczy jak smakołyki do motywowania. Trening należy rozpocząć od najmłodszych lat, kiedy jest bardziej responsywny i jest to również czas na rozpoczęcie socjalizacji. Socjalizacja ma miejsce wtedy, gdy przyzwyczajasz swojego zwierzaka do różnych sytuacji, ludzi, zwierząt, dźwięków i tak dalej, ucząc go, jak odróżnić przyjaciela od wroga i jakie reakcje są dopuszczalne w każdym przypadku.

Jak aktywny jest pasterz lapoński?

Lapoński pasterz jest psem bardzo aktywnym, mającym dużo energii i wymagającym dużej aktywności fizycznej i stymulacji umysłowej. Spodziewaj się, że poświęcisz mu co najmniej 60 minut dziennie, co obejmuje kilka długich, energicznych spacerów, zabawę z tobą i tym podobne. Nie jest to pies mieszkalny, potrzebuje co najmniej dużego podwórka, a nawet lepiej terenu do biegania. Jeśli nie masz tego ostatniego, zabierz go do jakiegoś miejsca, na przykład do psiego parku, kilka razy w tygodniu, aby bezpiecznie biegać bez smyczy. Dobrym sposobem na utrzymanie psa w ruchu fizycznym, stymulowanym psychicznie i wyćwiczonym, jest trenowanie go w jakimś psim sporcie. Ten dobrze radzi sobie w różnych zawodach, w tym w zwinności, pasterstwie, gokartach, posłuszeństwie, mushingu, tropieniu i flyballu.

Opieka nad lapońskim pasterzem

Potrzeby pielęgnacyjne

Lapoński pasterz nie ma tak puszystej sierści jak większość psów typu szpic, ale jest gęsty. Zwykle jest to przeciętny pies, który linieje i niektóre włosy zostaną pozostawione w domu, ale zdarzają się również okresy intensywnego linienia, w których będzie o wiele więcej włosów. Zwykle szczotkowanie zębów dwa razy w tygodniu może ujść na sucho, ale w tych ciężkich okresach będzie to wymagało codziennego szczotkowania. Użyj w tym celu bardziej gładkiej szczotki, metalowego grzebienia i desheddera i rozważ kąpiel w ciepłej wodzie, aby usunąć więcej włosów. Nie poddawaj się regularnym kąpielom, w przeciwnym razie zbyt częste kąpanie lub używanie szamponu nieprzeznaczonego dla psów może zaszkodzić naturalnym olejkom, które ma i potrzebuje. Dobrym pomysłem jest również przycięcie włosów między opuszkami.

Obcinaj paznokcie, gdy są potrzebne, z pewnością użyj prawdziwych nożyczek lub obcinaczy do paznokci dla psów. Unikaj jednak cięcia zbyt daleko, ponieważ cięcie w miejscu, w którym znajdują się nerwy i naczynia krwionośne, spowoduje krwawienie i zrani je. Uszy należy sprawdzać co tydzień, aby upewnić się, że nie ma infekcji. Oznaki czegoś złego mogą obejmować zaczerwienienie, podrażnienie, nieprzyjemny zapach, wydzielinę, a nawet nagromadzenie woskowiny. Jeśli są w porządku, wyczyść je, przecierając je wilgotną szmatką lub użyj środka do czyszczenia uszu psa. Nikt nie powinien wkładać do nich niczego, co może je zranić i wyrządzić realne szkody. Myj zęby szczoteczką dla psa i pastą do zębów co najmniej dwa do trzech razy w tygodniu.

Czas karmienia

Lapoński pasterz zje około 3 do 4 filiżanek dobrej jakości suchej karmy dla psów, podzielonej na co najmniej dwa posiłki. Ilość zmienia się w zależności od wielkości, poziomu aktywności, stanu zdrowia, wieku i metabolizmu. Wszystkie psy potrzebują dostępu do wody przez cały czas i to jest zmieniane, gdy tylko jest to możliwe.

Jak się ma lapoński pasterz z innymi zwierzętami i dziećmi?

Pasterze lapońscy z socjalizacją, a zwłaszcza wychowywani z nimi, bardzo dobrze radzą sobie z dziećmi. Jest cierpliwy i posłuszny i rzadko reaguje na nieostrożne obchodzenie się nawet z małymi dziećmi. Lubi się z nimi bawić i jest wobec nich czuły. Należy pamiętać, że instynkt pasterski oznacza, że ​​może próbować zaganiać dzieci, a to może obejmować szczekanie na nie i podgryzanie pięt. Bądź stanowczy, aby to powstrzymać. Upewnij się również, że dzieci są uczone prawidłowej zabawy i dotykania psów. Jest wystarczająco przyjazny dla innych zwierząt domowych, ale wokół innych psów mogą wystąpić pewne problemy z dominacją, więc wczesna socjalizacja i szkolenie muszą zwrócić na to uwagę.

Co może pójść nie tak?

Problemy zdrowotne

Lapoński pasterz powinien żyć od 10 do 14 lat i ogólnie uważa się, że jest całkiem zdrowy. Kilka problemów może obejmować zapalenie stawów, problemy z oczami, infekcje ucha, alergie, wzdęcia, chorobę von Willebranda i dysplazję stawów.

Statystyki gryzienia

W raportach o psach atakujących ludzi na przestrzeni prawie 4 dekad w Ameryce Północnej, które doprowadziły do ​​obrażeń ciała, nie ma wzmianki o lapońskim pasterze. Jednak niektóre typy szpiców były i chociaż nie jest to rasa agresywna, każdy pies ma ten potencjał, niezależnie od rasy lub wielkości. Rzeczy, które możesz zrobić, aby zminimalizować ryzyko, ale nigdy go nie eliminować, obejmują przynajmniej podstawowy trening posłuszeństwa, dobrą socjalizację, dobre ćwiczenia i stymulację, poświęcanie mu wystarczającej uwagi i utrzymywanie dobrej diety.

Cena Twojego szczeniaka

Szczeniak lapońskiego pasterza prawdopodobnie będzie kosztował około 800 USD od przyzwoitego hodowcy z dobrymi referencjami i prawdopodobnie dwukrotnie więcej od najlepszego doświadczonego hodowcy. Poświęć trochę czasu na znalezienie hodowcy o dobrej reputacji, któremu możesz zaufać. Trzymaj się z dala od zaniedbanych, a nawet okrutnych opcji, takich jak młyny dla szczeniąt, sklepy zoologiczne i nieświadomi hodowcy na podwórku. Jest jeszcze jedna opcja do rozważenia, jeśli twój nowy pies nie musi być rasowy. Spójrz na akcje ratunkowe i schroniska, w których koszty adopcji zwykle wahają się od 50 do 400 USD.

Kiedy nadejdzie czas, aby zabrać go do domu, Twój nowy pies będzie potrzebował kilku rzeczy. Na przykład nosidełko, skrzynia, miski, pościel i smycz i obroża, ewentualnie inne rzeczy. Będą one kosztować około 230 USD. Po powrocie do domu, osiedleniu się i związaniu z tobą, należy go zabrać do weterynarza. Musi być wszczepiony w mikroczip, spryskany lub wykastrowany, odrobaczony, mieć badania krwi, zastrzyki, badanie fizykalne, a te mogą kosztować około 290 USD.

Jeśli jesteś właścicielem zwierzaka, istnieją koszty, które są obecne przez resztę życia psa. Rzeczy dla jego zdrowia, karmienia i ogólnego dobrego samopoczucia. Podstawowa opieka zdrowotna, taka jak zapobieganie pchłom i kleszczom, szczepienia, badania kontrolne i ubezpieczenie, będzie wynosić około 485 USD rocznie. Dobra lub doskonała sucha karma dla psów i przysmaki dla psów to około 250 USD rocznie. Inne koszty, takie jak licencja, zabawki, podstawowe szkolenie i różne przedmioty, mogą z łatwością wynieść co najmniej kolejne 265 USD rocznie. Daje to szacunkowy koszt początkowy w wysokości 1000 USD.

Nazwy

Szukasz lapońskiej nazwy pasterza? Wybierz jeden z naszej listy!

« Męskie imiona dla psów Imiona dla kobiet »

Lapoński pasterz jest psem pracowitym i musi być zajęty zarówno psychicznie, jak i fizycznie. Może być dobrym towarzyszem, a także psem pasterskim dla aktywnych rodzin z pewnym doświadczeniem z psami pracującymi. Jest słodkim, energicznym i czułym psem, który w większości dobrze dogaduje się z innymi. Potrzebuje jednak odpowiedniego przedstawienia z nieznajomymi, aw niektórych przypadkach mogą wystąpić problemy z dominacją podczas spotkania z dziwnymi psami. Z pewnością nie jest to łaska dla alergików i trzeba będzie zadbać o włosy w domu.